buna ma numesc Sorina, si ma gandesc de 1 an la sinucidere , nu am curaj dar cred , sigur am sa’o fac nu imi este frica sa mor ,mai frica imi este de viata am doar 24 de ani si nu stiu incotr’o ma indrept …nu dorm cu zilele si noptile …nu mai sunt fericita de ani de zile ,zambesc ,dar simt zambetul meu este fals nimic nu ma face fericita………e ca si cum locul meu nu este aici pe pamant nu sunt emo si nu am nimic cu ei dar ma zi ce trece ma dezamagesc tot mai mult . imi vine sa urlu sa tip ,plang foarte mult nu mai suport galagia vreau doar sa stau inchisa in casa fara telefon ca si cand as muri fara sa stie nimeni de mine ……imi trec 1000 de ganduri dar nu ma gandesc la nimik nu mai stiu ce inseamna asta as vrea sa fiu ajutata dar refuz mie frica de mine sa nu ajung mai rau de atat…..un gol imens ma macina in mine cu fiecare zi ce trece mai rau mai rau ….nimeni nu stie pt ca , nu am vb cu nimeni despre mine de fapt nu imi place sa vb de mn si intimitatea mea dar am ajuns la disperare , am stat 6 nopti si zile nedormita am ajuns un cadavru …m-am gandit k este o goala sau depresie …dar de fapt chiar nu stiu ma contrazi singura nu mai stiu nimic uit tot , fug de mn fug de lume …..mie frica sa iubesc mie frica sa traiesc ………
Comentarii recente