Angela

17 08 2013

Bună ! Uneori simt ca nu mai pot si ma intreb de ce inca sunt in viata. Nu.mi gasesc nici un scop pe acest Pamânt. Mama a spus ca sunt o idioata,tampita ,proasta si alte „complimente” de acest gen. Nu ma suporta pentru ca a cheltuit bani cu mine si inca nu am ajuns ce.si doreste ea. Plus ca nu umblu cu ce băiat vrea ea,unul bogat si cu masina. Eu iubesc un baiat simplu,de la tara. E elev la teologie,e un baiat minunat. Ne iubim mult,ma respecta… Mama spune ca o fac de ras ca umblu cu un pîrlit de 2 lei. M.am certat cu ea. Simt ca nu ma intelege deloc. Uneori vreau sa nu mai exist,sa ma arunc in fata unui tren si gata. Din vina mamei,pentru ca nu ma lasa sa ma vad cu el,il fac sa sufere.. ma iubeste si tot astepata sa se schimbe mama. Dar pana când? Am fost batuta de mama ca sa nu.l mai vad.. ma jigneste,ma uraste ca o fac de râs,ca nu iubesc pe cine vrea ea. Astept sfaturi de la dumneavoastră,un semn de la Dumnezeu, sa stiu ce sa fac pentru ca acum nu stiu încotro sa ma duc. Va multumesc!